Jaskinia w tufie wapiennym "Anna"

Histora jaskini Anny

 

„We wsi, gdzie stała walcownia, dolina się zwężała aż w końcu wciskała się wśród dzikich skał, droga prowadzi zakrętami przy brzegu potoku Szinvy, tworzących wiele kaskad na nurcie, aż w końcu powstaje jezioro, którego wody są ciemno zielone, poniewż olesione, okoliczne wzgórza odbijają się w wodzie. Człowiek myśli że jest w przepięknej krainie Helvitia (Szwajcaria). Nic nie brakuje, przyroda jaskinie umiściła w dolinie. W porównaniu do Aggtelek nie są to duże jaskinie nie z pochodnią, ale ze świeczką chodzi się po nich, ale za to czyste i świecące.” - Petőfi Sándor tak wspomina swój pobyt w jaskini Anny.

 

Jaskinię Anny odkrył w 1933 roku górnik Stark András. Do sal udekorowanych w draperię naciekową poszerzono wejście, wybudowano schody i mosty. Z czasem jaskinia poszła w zapomnienie. W 1912 roku Kadic Ottokár udostępnił ponownie zwiedzanie jaskini, podczas budowy holetu Palotaszálló natrafiono na nowe, przepiękne odgałęzienia, które połączono wykutymi w skale korytarzami i założono elektryczne oświetlenie,jaskinię włączono do ruchu turystycznego.

 

Jaskinia Anny należy do młodych, wymyła ją słodka woda w skale wapiennej, dlatego tak bardzo różni się od strszych, słoną wodą wypłukanych krasowych jaskiń. Woda termiczna w argonicie i gipsie stworzyła z wielką dokładnośćią lekką, delikatną szatę naciekową.

 

 

 

Czy wiesz, że w roku 2010-tym przez Dyrekcję Narodowego Parku Gór Bukowych założono po raz pierwszy na Węgrzech oświetlenie LED w jaskini.